| E Jolles stue Andode
0g Jøssens røj Soffi
va et pa gammel kvinnfolk
dæ ho en masse tid
Hvæern dau gik di te dochtes
å klove ham dæ nøe
snaet ho et vætt forstoppels
snaet ho e håebund kløe
|
Så soel e affeteke
en hiel diel ny mikstue,
for di to pjatte kvinnfolk
di gurgle å de smue
|
| Hven it e mav ho kniffen
så ho e halsgaff bræen,
jen dau da truj de beche,
e blindtarm va betæen
E dochte, sælle stakkel,
visst it sin leven rooj,
fo sant å sej i grunnen,
sen va et vrøvl di sooj.
|
En tiesda sad Andode
veæ dochde hielt oljenn,
om hun da ku begriif et,
hvo Soffi hun va hen
Doch næste dau da kam hun
i hopla å i form,
no sku hon ha nau pille,
hun truuj nok hun ho voerm
|
| Han ga dem kalktabledde,
lidt dråfe, di ku tej,
nov salle dæ sku smøeres,
o et pa hudløs stej.
Sen sjokke di a hjemmen
mæ vældich ynk å klau
å kam mæ ny probleme
egæn den næste dau.
|
“Å e gåe, de ska æ sej dæ,
vel æ æ it så pych,
men true mæ, stue Andode,
e gåe, da va æ sych”
|